วันที่โลกช่างโหดร้าย

หลายวันที่ผ่านมา หลายเรื่องราวที่พบเจอ หลายครั้งทำให้เรารู้สึกว่าทำไมโลกนี้มันช่างโหดร้ายกับเราเช่นนี้ แต่ละวันที่ผ่านไปเราได้เรียนรู้อะไรกับมันบ้าง บางครั้งกลับมานั่งคิดทบทวนเราไม่ได้โตขึ้นเลยจากประสบการณ์ที่ผ่านมา กลับกัน บางครั้งเรายิ่งทำตัวเด็กลงเรื่อยๆ คือพยายามไม่เข้าใจกับคำถามของสังคมที่เกิดขึ้น

 

การที่เราพยายามตอบกับตัวเองว่าเราโตขึ้นจากการเรียนรู้จากประสบการณ์ นั้นเป็นเพียงแค่ข้ออ้างก็เท่านั้น หลายครั้งเรายังหาที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ เพื่อปกป้องหัวใจดวงน้อยอันเปราะบางของตัวเอง

การวิ่งหนีออกจากโลกความเป็นจริง หลายคนกำลังทำอยู่ การเรียนรู้ที่จะยอมรับกับเหตุการณ์ต่างๆ บางครั้งมันไม่ได้ทำให้เราแข็มแข็งขึ้น แต่กลับทำให้เราอ่อนแอลงอย่างฉบับพลันเนื่องจากบาดแผลภายในจิตใจที่ถล้ำลึกจนยากเกินจะเยียวยา

บอกไม่ได้ว่าพรุ้งนี้จะแข็มแข็งเป็นคนเดิมได้หรือเปล่า